- że dzwonią
- посл. слы́шал звон, да не зна́ет, где он
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
że dzwonią
Смотреть что такое "że dzwonią" в других словарях:
Józef Skrzek — (born 2 July 1948 in Siemianowice, Silesia) – is a Polish multi instrumentalist, singer and composer, an important figure in Polish rock.In his early carrier, Skrzek was associated with the groups Ślężanie, Ametysty and Breakout. In 1971, he… … Wikipedia
as — 1. As atutowy «o osobie, której udział w czymś daje gwarancję sukcesu»: Co pan myśli o Pułkowskim? – Kloss napełnił znowu kieliszki koniakiem. – To as atutowy – powiedział Rioletto. – A Puschke – dodał – to karta bita. Andrzej Zbych, Stawka. 2.… … Słownik frazeologiczny
dzwonić — na trwogę zob. trwoga. Dzwonić zębami; zęby dzwonią komuś zob. ząb 5. Komuś dzwoni w uszach zob. ucho 13 … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
kościół — m IV, D. kościółcioła, Ms. kościółciele; lm M. kościółcioły 1. «budynek dostosowany do potrzeb kultu chrześcijańskiego; w węższym znaczeniu: świątynia rzymskokatolicka» Barokowy, gotycki, romański kościół. Drewniany, murowany kościół. Kościół… … Słownik języka polskiego
łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… … Słownik języka polskiego
podkówka — ż III, CMs. podkówkawce; lm D. podkówkawek 1. zdr. od podkowa (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Konie dzwonią podkówkami. b) w zn. 2: ◊ Wykrzywić, wygiąć usta w podkówkę «ułożyć usta, wargi kącikami w dół, okazując chęć do płaczu» 2. «okucie… … Słownik języka polskiego
słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
dziadek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. dziadekdkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ojciec czyjegoś ojca lub matki {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} staruszek : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
